Dr. Öğr. Üyesi Çiğdem ÖNKOL ERTUNÇ
orcid.org/0000-0003-3783-2778
Taçkapılar mimarlık tarihinin çeşitli dönemlerinde dış kütlenin en belirgin elemanı olarak tasarlanmışlardır. Taçkapılarda, giriş açıklığı az veya çok derin bir niş içine yerleştirilmiş, bu niş de dikdörtgen bir çerçeve içine alınmıştır. Ana niş olarak adlandırılan bu alan derinleştikçe, taçkapının mimari etkisi artar. Taçkapı ana nişini örten alana kavsara denilir ve genellikle sivri bir kemerle kuşatılmışlardır. Ana nişin derin tutulması, bu kısmın derinliğinin artmasını sağlar ve bu bölümler tonozlu veya mukarnaslı bir örtüyle örtülür. Kavsaralar barındırdıkları derinlik girişin üç boyutlu bir şekle bürünmesine vesile olan unsurlardır.
